موبد اردشير خورشيديان - برای درک این بخش از جهان بینی نیز، دانستن چند اصل از باور اشوزرتشت لازم می باشد:
- جهان از دو بخش«گیتايی» و«مینوی» درست شده است «براساس تاریخ نوشته شده بشر، نخستين پیامبری که از «جهان مینوی» سخن به میان آورده، اشوزرتشت میباشد». جهان گیتوی (ماده وانرژی) جرم وحجم وجاذبه و بارالکتریکی دارد وفضا را اشغال میکند و بُعد وحجم دارد ومرتب درحرکت است وانرژی دارد و... بخش مینوی جهان شامل فضا، خودِحرکت، نیروی جاذبه و دافعه و... می باشد. این بخش ازطبیعت، بُعد وحجم ندارد وهمیشه ثابت است وحرکت نمیکند.
- برهردوبخش گیتايی ومینوی جهان قوانین دقیق و همیشگی(اشا) حاکم است و هیچ بخشی از جهان دیمی رفتار نمیکند. ودردل همه ذرات طبیعت، بزرگی ودانايی یا بهقول اشوزرتشت فروهر (ذرهای از اهورامزد بوده و نيروي پیش برنده است) وجود دارد.
- «زندگی» و«نازندگی»(نازندگی یعنی زندگی که ما جزيیاتش را نمیدانیم) وجود دارد و «مرگ» به مفهوم «نیستی»، حقیقت ندارد. بنابر آموزشهای اشوزرتشت، مرگ شکل دیگری از زندگی است و واقعیت است ولی حقیقت ندارد.
- زرتشتی باید بهصورتی زندگی کند که هم گیتی وهم مینو را داشته باشد. دراوستای روزانه میخوانیم ”تنی و رواني گیتی و مینو، گیتی مان باد بکامه تن، مینویمان باد بکامه روان“. با کار و کوشش و فعالیت های فیزیکی در بهبود اقتصاد خود و خانواده بکوشد و از لذت های دنیوی و شادی روزگار درحد متعادل بهرهمند گردد و با انجام اندیشه وگفتارو کردارنیک و گذشت و خیرات و دیگر کارهای نیک و مینوی (معنوی) درحد توان سعی کند که جهان مینوی را نیز برای خود بسازد.
- در فرهنگ زرتشتی هیچ بخش غریزی ما شیطانی نیست و برآورده شدن غرایز بهصورتی معقول و درست اساس دین ماست. همه غریزههاي ما برای زندگی لازم است. بهشرطی که بهصورتی منطقی ودرست از آنها بهره گیریم و همیشه وجدان یا «اخلاق» را درنظرداشته باشیم.
در دین زرتشت به آن دسته از غريزههاي طبیعی که بهصورتی بسیار افراطی از آن استفاده شود(دیو) میگویند. و چکیده دین ما زندگی کردن بر پايهي فرهنگ مزداپرستی و مبارزه با فرهنگ دیوپرستی است. دیوِدروغ، دیوِآز، دیوِکين، دیوِخشم و.... در گاتها و بخشهای گوناگون اوستا نکوهش شدهاست و از زرتشتیان خواسته شده تا در زندگی با این دیوها مبارزه کنند.
- برای بنانهادن زندگانی اشويی، «بهداشت روان» هماناندازه مهم است که «بهداشت تن» اهمیت دارد و آموزش و پرورش روان (اندیشیدن و ساختن شخصیت مَنِ خویش) همانقدر مهم است که آموزش و پرورش جسم (ورزش های مناسب).
- بشر پس از مرگ از بین نمیرود بلکه به دنیايی میرود که «جهان مینو» نامیده میشود و مینوی میشود.
- بنا به باور زرتشتیان، پس از مرگ، روح و فروهر هر دو باقی می مانند، روح مسئول است و باید پاسخگو باشد ولی فروهر که ذره ای از ذات پاک اهورامزدا است که در جسم ما بهودیعه نهاده شده بودهاست، به اصل خویش باز میگردد.
- انسان بایستی قوانینِ حاکم بر طبیعت (اشا) را بشناسد و خود را بهوسیله پیروی از راستی و منش نیک با آن همآهنگ نماید. که همیشه سربلند باشد و با افتخار زندگی نماید و به اصطلاح ”عاقبت به خیر“ گردد.
- در باور زرتشتیان در مرگ هیچکس نبایستی گریست. تنها باید حرمت را نگاهداشت و مراسم مذهبی را بهخوبی بهجا آورد.
- برای نخستين بار اشوزرتشت از «بهشت» (بهترین جايی که در خيال میگنجد) و «دوزخ» یعنی (خانه دروغ)، سخن به میان میآورد.
باور اشوزرتشت این است که، خداوند به انسان «وجدان و خرد» و قدرت اراده اختیار، بخشیده تا بر سرنوشت خود حاکم بوده و شخصیت خود را بسازد و چون انسان، میتواند با پیروی از اشويی، «سپنتهمن» گشته و «اشون» شود و یا با پیروی از «دروغ»، «انگرهمن» شده و «درگوند» گردد وموجودی «مسئول» است و بایستی «پادافره» اعمال خود را دریافت نماید.
- روح انسان تا سه روز در اطراف تن درگذشته میماند و صبح چهارم آنرا ترک می نماید . برای رسیدن به عالم بالا یا جهان مینوی لازم است که از پلی به نام «چینهود» (صراط) بگذرد.
صحنههای بسیار جالب و امروزی از ”دادگاه در اوستا“ در جریان است، روح در سرپلچینود، اعمالش سنجیده میشود، فرشته «مهر» داور است و ترازو(میزان) در دست دارد و فرشته «سروش» نقش مدعی العموم یا دادستان را بازی می کند و گناهان فرد در گذشته را برمیشمارد درکفهای میگذارد. فرشته«رشن» نقش وکیل مدافع را دارد و علل و اسباب کارهايی را که سروش گناه میداند را برمیشمارد و کارهای نیک او را در کفه دیگر ترازو میگذارد و از روح درگذشته دفاع می کند. فرشته «رشن» هم اغلب پا درمیانی میکند که تا آنجا که ممکن است بار گناهان در گذشته را کم کند. ( جالب است بدانید که: دادگاه های دوره ساسانیان نیز اینچنین اداره میشده است وهنگام محاکمه متهمین از مردم خواستهمیشده است که هر کس کارهای نیکی از متهم دیده است را بهدادگاه ارايه دهد تا درست داوری شود. و از حدود پنجاه سال پیش در جهان چنین قانون شد که هیچ متهمی را نمیتوان بدون داشتن وکیل مدافع داوری نمود.)
- بخشش در دین زرتشي نیست. هر کس همان میدروَد که میکارد، و تنها با کارنیک می توان کارهایبد را از بین برد و پوشانید هر گناهی پادافرهی دارد مشخص و دقیق(بر طبق قانون اشای مینوی).
نظرات شما عزیزان: